Ποιοι είναι οι στόχοι της ψυχοθεραπείας; Η ψυχοθεραπεία έχει σαν στόχο να βοηθήσει τον άνθρωπο να ανακαλύψει τις δυνατότητές του, τις πληγές απ’ το παρελθόν που τον επηρεάζουν και τον κρατάνε πίσω και να φέρει όλα τα προβλήματά του σ’ ένα επίπεδο συνειδητότητας, να μπορέσει δηλαδή να τα αναγνωρίσει και να τα κατανοήσει ώστε λύνοντας τα να κάνει τη καθημερινότητα του λειτουργική και ευχάριστη. Κατά τη διάρκεια των συνεδριών αναδύονται τα πραγματικά θέματα και τα προβλήματα που απασχολούν το άτομο και στη καθημερινότητα του εκλογικεύει ή απωθεί. Χρησιμοποιώντας αυτές τις άμυνες, τα θέματα μένουν ανεπίλυτα. Ο ψυχοθεραπευτής λοιπόν μπορεί να βοηθήσει το άτομο να επιλύσει άλυτα ζητήματα, να περιορίσει τους αμυντικούς μηχανισμούς και να αποδεχτεί τον εαυτό του σαν ολότητα.
Έτσι αντιμετωπίζει και η συνθετική ψυχοθεραπεία τον άνθρωπο σαν ολότητα, συνθέτοντας διαφορετικές προσεγγίσεις, θεωρίες και μεθόδους. Σύμφωνα με την Συνθετική Ψυχοθεραπεία, καμία μεμονωμένη σχολή και μορφή ψυχοθεραπευτικής πρακτικής δεν μπορεί να είναι απολύτως αποτελεσματική, ούτε να ικανοποιεί επαρκώς τα αιτήματα όλων των ατόμων ή των συστημάτων που ζητούν βοήθεια από την ψυχοθεραπεία. Σκοπός της είναι να βοηθηθεί το άτομο σε συναισθηματικό, πνευματικό, γνωστικό, συμπεριφοριστικό και σωματικό επίπεδο. Ο ψυχοθεραπευτής λοιπόν θα πρέπει να δημιουργήσει το δικό του προσωπικό ψυχοθεραπευτικό σχήμα το οποίο να ανταποκρίνεται και να είναι αποτελεσματικό στο αίτημα του κάθε ατόμου. Αυτό το σχήμα βέβαια θα πρέπει να διέπετε από σεβασμό στα προσωπικά όρια και στη πλήρη αποδοχή της διαφορετικότητας του κάθε ατόμου. Σημαντικό ρόλο παίζει κ η προσωπικότητα του ψυχοθεραπευτή.. όπως είπε ο Carl Jung
«Αυτός είναι κι ο λόγος που συμβουλεύω κάθε νέο ψυχοθεραπευτή: μάθε καλά τις θεωρίες σου, ώστε να είσαι σε θέση να τις αφήσεις στην άκρη όταν αγγίξεις το θαύμα της ανθρώπινης ψυχής. Όχι οι (ψυχοθεραπευτικές) θεωρίες, αλλά η δική σου δημιουργική ατομικότητα είναι αυτή που θα πρέπει να παίρνει τις αποφάσεις (στην ψυχοθεραπεία)»
Η ψυχοθεραπεία μας βοηθάει να γνωρίσουμε τον εαυτό μας, τις πληγές μας, τις βαθύτερες ανάγκες μας, τις καταπιεσμένες επιθυμίες μας που δεν τολμάμε να εξωτερικεύσουμε αλλά πάνω απ’ όλα μας ανοίγει το δρόμο για να αγαπήσουμε τον εαυτό μας. Συχνά πιστεύουμε λανθασμένα ότι η αγάπη για τον εαυτό μας είναι ένα εγωιστικό συναίσθημα αλλά αν εμείς οι ίδιοι δεν γνωρίσουμε και δεν αγαπήσουμε γνήσια τον εαυτό μας, δεν θα καταφέρει να το κάνει κανείς άλλος.
